Ritzingen - Sion (102km)

Zondag is normaal grote uitslaapdag, maar aangezien ik tot in Sion wou geraken, was dat geen optie vandaag. De wekker werd wel een uurtje later gezet dan de afgelopen dagen. Helaas geweldig slecht geslapen vannacht. Het was ongelofelijk koud. Tegen de ochtend had ik al de kleren aan die ik meehad, inclusief dikken wollen trui met dichtgeknoopte kap. En dan nog wakker worden van de kou...
Toen ik mijn tentzeil openritste stonden de drie oude meneerkes al op hun horloge te wijzen, waarmee ze wilden zeggen dat ik al op mijn fiets moest zitten. Die waren duidelijk niet op de hoogte van vanlaerkes uitslaapritueel op zondag.

Lasy sundaygewijs werd er op het gemakske ontbeten terwijl ik de digitale gazet doorbladerde.  Bij mijn vertrek werd ik natuurlijk enthousiast uitgezwuifd door het ouderlingencomité. Vandaag was het overwegend dalen, maar er zaten toch ook nog enkele venijnige klimmetjes tussen. Omdat ik het klimmen zo beu ben, ben ik aan het overwegen om het laatste deel van mijn route door de Jura te wijzigen en te kiezen voor de vlakkere Aare-route. Bij het passeren van een toeristische dienst sprong ik even binnen voor meer informatie. Veel wijzer ben ik daar niet geworden. Ik kwam buiten met een plan van de naburige skiliften, van een Aare-route was niets te bespeuren. Bij het buitenkomen uit de toeristische dienst zag ik een andere goed bepakte fietser passeren. Al lang geleden dat ik nog eens iemand tegen ben gekomen. Ik zette een spurtje in om hem in te halen en te vragen waar hij vandaan kwam. En blijkbaar was het een Belg. We reden een lang stuk samen tot er een geocache op de route opdook. Aangezien hij er niets voor voelde om naar plastic doosjes te liggen zoeken, reed hij verder. Een uur later bij de kruising van twee straten kwamen we elkaar weer tegen. We hadden beiden wat moeten zoeken naar de juiste route en nu zaten we weer samen op het juiste pad. Net voor Leuk moest er weer geklommen worden (vind ik niet leuk), en zo moest ik hem laten gaan.
In Leuk zelf had je een mooi uitzicht over de bergen en met de soundcheck van een operazangeres en symfonisch orkest op de achtergrond at ik mijn boterhammetjes op.

Op de camping in Sion bleek er een feestje aan de gang. Ik vroeg aan de campinguigbater of er toch een rustig plekjes was op de camping en hij bracht me naar een stenig, oneffen veldje achteraan de camping. In de regen probeerde ik de tent zo goed mogelijk op te zetten, maar dat was door de stenige ondergrond nog niet zo makkelijk. Daarna snel wat eten maken en gaan slapen. Ik was kapot na het slaaptekort van vorige nacht.