Na mijn middagpauze was ik niet zeker of ik nog op het juiste spoor zat. Ik fietste lange tijd langs een drukke baan en kwam kilometerslang geen enkel fietswegwijzertje meer tegen. Toen een fietster me inhaalde vroeg ik haar of het nog de juiste route was en gelukkig bleek dit zo te zijn. 200 meter verder kwamen we dan inderdaad weer een wegwijzertje tegen. De fietster reed een eindje mee met mij, maar ik moest een tandje bijsteken om haar te kunnen volgen. Toen we het over onze job hadden bleek al snel waarom ik moeite had om te kunnen volgen. Ze was namelijk fitnessinstructeur.
Op de 4 kilometer lange klim in Eglisau kon ik echt niet meer mee en zijn we elk terug apart verder gereden.
Ik kon overnachten in Schaffhausen. De mensen bij wie ik te gast was, hadden net familie op bezoek. Ze gingen samen pizza eten. Ondertussen nam ik een douche en begon ik buiten op hun terras wat eten klaar te maken. De mensen van een naburig terras moeten gezien hebben dat ik nogal hongerig was, want ze schoven nog een bordje quiche naar mij door. Samen met de patatjes, wortelen en makreel zal het dan wel weer lukken voor de etappe van morgen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten