Lucelle - Basel

Boehoe... vandaag helaas al de laatste etappe. Vanaf de camping was het afdalen tot in Kleinlützel en vandaar startte de laatste beklimming. Het was nog eens een beklimming met alles erop en eraan: klimmen op asfalt, op kiezelstenen, overstekende koeien en paarden, ... en dan stonden we op de top! Yihaa, vanaf nu enkel nog dalen tot in Basel!!!

Ik kon overnachten bij iemand in Basel. Toen ik bij Bertrand aankwam vroeg hij meteen of ik zin had om met de fishbag in de Rijn te gaan zwemmen. Of course!!! Het water was wel vrij koud vond ik en normaliter moet er dan 100 keer tot drie geteld worden alvorens ik me dan eindelijk toch te water laat. Maar nu was daar geen sprake van. Ik legde de fishbag in het water en de stroming was zo sterk dat ik direct meegesleept werd. Floeps, het koude water in. Bertrand gaf wat uitleg over verschillende gebouwen die we passeerden. Ik ben niet echt fan van stadswandelingen, maar een stad al drijvend verkennen vond ik best wel gezellig. Terwijl we terug naar de fietsen stapten, kwamen we nog een ijssalon tegen waar ze heel veel verschillende smaken ijs hebben. Een aanrader volgens Bertrand en zo belandden we nog in het ijssalon. Een geweldige afsluiter van een al even geweldige vakantie!

La Cibourg - Lucelle (82km)

Een regendagje vandaag waarop de voorlaatste col van de reis beklommen moest worden.

Fleurier - La Cibourg (48km)

Zo zag de nacht er ongeveer uit: slapen tot 01:00 en dan wakker worden van de kou. Extra kleren aandoen. Na een halfuur slapen weer wakker van de kou. Beetje slapen... koud. Beetje slapen... damn, nog altijd
koud. Dit hebben we volgehouden tot 05.30. Toen had ik er genoeg van en dacht ik dat het beter was om op te staan en gewoon te vertrekken.
Van fietsen zou ik het waarschijnlijk wel warm krijgen. Maar dat viel de eerste tien vlakke kilometers nogal tegen. Ik heb helaas nergens de temperatuur kunnen aflezen, maar het leek me niet veel boven het vriespunt. Wel een mooi zicht om de bergen gehuld in nevel te zien en om de zon te zien opkomen.

En toen begon de beklimming en geraakte ik terug een beetje opgewarmd. Wow, een eerste pluspunt aan klimmen ontdekt ;-)

De rest van het parcours werd klimmen en dalen afgewisseld. Door zo vroeg op te staan stond ik al om 12.30 op de volgende camping. Matje opengerold op het gras en eindelijk eens wat tijd gehad om te lezen. Af en toe
wel eens ingedommeld... 'k heb duidelijk wat slaap in te halen.

Vallorbe - Fleurier (52km)

Dat zwembad lag toch iets te hard te schitteren in de zon vanmorgen. Daar moest toch nog eens in gezwommen worden. Daarom eerst alles ingepakt en gegeten. Van zodra het zwembad openging stond ik klaar om een paar baantjes te trekken. Toen ik het voetbadje passeerde traden er meteen ook een hele reeks andere douches in werking waardoor ik bijna met kleren aan gedoucht was. Zalig, zo een verwarmd buitenzwembad met zicht op de bergen. Ik had er best een hele dag kunnen in rondploeteren. Helaas, er moest gefietst en geklommen worden.
Vandaag stond Col de L Aiguillon op het programma, een 7 kilometerlange klim om 610 meter hoger de top te bereiken. Het was weer een lastige klim.

Op de camping van Fleurier zette ik mijn tentje op. Daar ontmoette ik een Belg die dezelfde route volgt (een weliswaar ingekorte versie).

als je op de top geraakt krijg je een snoepje Vanlaer ;-)

Nyon - Vallorbe (66km)

Hoe zalig kan het zijn om na lange tijd nog eens in een gewoon bed te slapen! Na het ontbijt gaf Silvia me nog wat fruit en chocolade snoepjes mee en de oma kwam nog af met een paar tomaten. Het winkelgebeuren kunnen we dus al overslaan vandaag.

Het klimmen viel best mee vandaag, ook al was het een lange klim van 400 naar 1400 meter. De temperatuur ligt wel een stuk lager dan de afgelopen dagen en het ziet er ook maar somber grijs uit. Na een uur begint het licht te miezeren en wanneer ik aan de afdaling begin, is het echt al behoorlijk hard aan het regenen. Plots moest ik de remmen ook volledig dichtgooien aangezien er koeien op de weg liepen ;-)

Compleet verkleumd van de kou en helemaal doorweekt kom ik aan op de camping in Vallorbe. Gelukkig hier wel warm water in de douche. Er is ook een groot zwembad, maar een duik in het zwembad zit er door de regen helaas niet meer in.

Vevey - Nyon (76km)

Normaal gezien kijk ik iedere avond in mijn fietstboekje om te zien wat er de volgende dag op het programma staat. Nu had ik dat niet gedaan omdat ik dacht dat het een compleet vlakke etappe langs het meer van Genève zou worden. Viel dat efkes vies tegen! Al van bij de eerste kilometer moest er stevig geklommen worden door de wijngaarden. Sommige paadjes waren zo steil dat ik moest afstappen om de fiets naar boven te duwen. Het uitzicht was natuurlijk wel weer prachtig.

's Middags had ik een rustig bankje aan het meer uitgekozen om te eten. Maar van zodra ik mijn boterhammen bovenhaalde werd ik omsingeld door een nest mussen die hongerig constant rakelings langs me vlogen. Toen er ook nog wespen opdoken was het helemaal gedaan met rustig eten. We zaten bijgevolg heel snel weer op de fiets.

De laatste kilometers kreeg ik gezelschap van een Zwitser. Hij fietste met me mee tot in Nyon. We reden tot aan het kasteel, waar we nog iets dronken op een terrasje.

Ik fietste nog een beetje verder tot net buiten Nyon. Daar kon ik overnachten bij een gastgezin.

Sion - Vevey (83km)

Vanochtend de picknickbank gedeeld met twee Spanjaarden. Aan de verzuurde Nederlanders op de camping in Bacharach: een picknickbank delen kan zo leuk zijn!!! Ze vertelden over hun avonturen in Zwitserland. Wegens de werkloosheid in Spanje kwamen ze naar hier. Af en toe werken ze wat en met het geld dat ze verdienen, verkennen ze Zwitserland.

Na het ontbijt vond ik mijn verloren fietssleuteltje terug. Yihaaa! Het zat gewoon waar het altijd zou moeten zitten.
De overbuurman op de camping kon me aan een vijs helpen die ik onderweg verloren ben. Nee snodaards, geen vijs uit vanlaerkes bovenkamer. Ik was een vijs kwijt van mijn fietstas, waardoor ik een beetje schrik had dat de overige vijzen ook zouden loskomen op hobbelige paadjes. Gisteren had ik een ingenieus systeem bedacht met wat touw. Maar hoe geweldig mijn hersenspinsel ook was, lang zou het toch niet gehouden hebben. Leve de vijs van de overbuurman.

Het was een vlakke etappe langs de Rhône vandaag. In Vernayaz kwam ik een piesende koe tegen. Ok, ik heb op mijn tocht wel al meer van dat soort exemplaren gezien, maar dit was toch een specialleke. De Pissevache is namelijk een 116 meter hoge waterval.

Iets na de middag verliet ik de Rhône en volgde er een stukje door een natuurgebied. Daar lagen nog enkele geocaches te wachten. Nadat deze gevonden waren, zette ik koers naar het meer van Genève. Via de drukke baan passeerde ik Montreux.

In Vevey zette ik mijn tentje op op camping Pichette, een camping naast een klein haventje.

Ik at in het restaurant met het mooiste uitzicht ter wereld. Lees: ik zat tegen een muurtje op de kade met zicht op de haven, de bergen en het meer. Op het menu stonden aardappelen en tonijn op een bedje van ananas. Jeroen Meus kon het waarschijnlijk niet zo lekker bedenken.

's Avonds placeerde ik me in een strandstoeltje en genoot ik van mijn boek, het uitzicht en het smooth jazzmuziekje op de achtergrond.